W poprzednich wpisach wskazaliśmy pewne wyjątki jakie mają zastosowanie do niepełnoletnich zawodników w zakresie postępowania antydopingowego. Przede wszystkim należy jednak podkreślić, iż młodzi zawodnicy nie mogą stosować dopingu w sporcie.

Od 2017 roku obowiązuje ustawa o zwalczaniu dopingu w sporcie. Zgodnie z jej treścią za doping w sporcie uznaje się nie tylko „obecność substancji zabronionej, jej metabolitów lub markerów w próbce fizjologicznej zawodnika” lub też „użycie lub usiłowanie użycia przez zawodnika substancji zabronionej lub metody zabronionej”.  Warto pamiętać, iż dopingiem w sporcie jest też sytuacja, w której sportowiec nie wyrazi zgody na pobranie próbki fizjologicznej jak również, gdy nie stawi się on bez ważnego uzasadnienia lub w inny sposób będzie unikał pobrania takiej próbki. Wedle powyższej ustawy dopingiem w sporcie jest również przypadek braku przedstawienia przedstawicielom Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA) wymaganych informacji na temat miejsca pobytu sportowca na potrzeby kontroli antydopingowej. Dopingiem w sporcie jest także „manipulowanie lub usiłowanie manipulowania jakąkolwiek częścią kontroli antydopingowej”. Stąd też jakiekolwiek podmiana próbki czy też usiłowanie podmiany próbki będzie uznane za doping w sporcie. Również osoby, które poddają lub usiłują poddać sportowcu w trakcie zawodów sportowych substancje zabronione lub metody dokonują dopingu w sporcie. Konkluzją powyższego jest to, iż dopingiem jest naruszenie przepisów antydopingowy a nie tylko samo zażycie substancji zakazanej. Należy również podkreślić, iż pewne metody też są zabronione np. przetaczanie krwi.

Warto pamiętać, iż substancje i metody zabronione są określone w załączniku nr 1 Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu dopingu w sporcie, sporządzonej w Paryżu dnia 19 października 2005 r. W tym miejscu należy podkreślić, iż powyższy załącznik zmienia się regularnie co roku. Stąd też od 1 stycznia 2024 r. będzie obowiązywała nowa lista substancji i metod zabronionych. Warto więc sprawdzać regularnie tę listę, gdyż to, iż w 2022 roku dana substancja nie była zabroniona nie oznacza, iż w 2023 roku nadal będzie można ją spożywać. W zakresie decyzji o wpisaniu danej substancji lub metody jest ona podejmowana na podstawie licznych konsultacji przeprowadzonych przez Światową Agencję Antydopingową (WADA).  

Należy podkreślić, iż za doping nie uznamy przyjęcia zakazanej substancji czy też metody, jeśli takie działanie jest uzasadnione względami leczniczymi, a sportowiec otrzymał zgodę na takie działanie na zasadach określonych w załączniku nr 2 do Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu dopingu w sporcie. Niemniej jednak należy podkreślić, iż taka zgoda musi zostać otrzymana przed przyjęciem danej substancji lub metody. Tłumaczenie się, iż daną substancję przyjęliśmy z powodu bólu głowy czy ręki i był przepisany przez lekarza nie jest wystarczające. Bezwzględne jest przejście pełnej procedury wskazanej w załączniku nr 2, w tym przede wszystkim przedstawić dowody, iż jest się chorym na daną chorobę i właśnie dana substancja jest niezbędna do leczenia tej choroby.